Yvonne Tellier

Als moeder van Bruno Tellier, een voormalig burgemeester van de gemeente Vresse-sur-Semois, is Yvonne Tellier  een bijzonder dierbare kunstenares in het hart van de mensen uit Vresse. Als de stijl van het eerste deel van haar artistieke productie duidelijk lijkt op die van Albert Raty waarvan ze een leerling was, onthult haar eclectische werk ook de rijkdom en het unieke karakter van haar artistieke persoonlijkheid.

Biografie

Yvonne Tellier werd op 15 juni 1917 geboren in Oisy, op ongeveer 8 km van Vresse, in de gemeente Bièvre. Nadat ze afstudeerde aan de lerarenschool van Virton, gaf ze les in Monceau. Na dertig jaar lesgeven in haar gemeente, vertrok ze naar een andere gemeente, Vresse-sur-Semois. Ze installeerde zich in Membre, waar ze geïnspireerd werd door de Semois. Hier begon ze met schilderen.

Van 1945 tot 1953 volgde ze cursussen schilderen per correspondentie aan de ABC-school van Parijs. Ze was autodidact, nadien werd ze leerling van Albert Raty. Heel vaak gingen ze samen langs de Semois wandelen en meerdere keren per week schilderden beide schilders ter plekke, in de natuur. Albert Raty installeerde zijn ezel altijd achter die van Yvonne Tellier. Ze observeerden elkaar en het is door dit kijken en door de geluiden dat de kunstenares beetje bij beetje begon te begrijpen.

Ze stierf in het voorjaar van 2007, op 89-jarige leeftijd.

Haar werken

Autodidactische kunstenares, Yvonne Tellier probeerde vele stijlen uit. Ze was een veelzijdige kunstenares die schilderde op instinct. Ze creëerde voor haar plezier en niet voor het geld, tot grote ergernis van haar man die haar een reeks schilderijen liet maken voor tentoonstellingen (de molens in La Glycine in 1978, een groot succes waar alle schilderijen werden verkocht). Ze was een impulsieve vrouw die in staat was haar schilderijen te verbranden na een slechte dag. Spontaan, gevoelig en dynamisch cultiveerde ze de vreugde van het leven wat ze overbracht in haar schilderij. Haar werken zijn soms hard en sterk in materie, soms zacht en zonder enig reliëf. Haar dynamisme was tastbaar in haar gebaren. De gereedschappen die ze gebruikte waren mes, borstel, kwast en spons.

Lijst van de tentoongestelde werken:

  1. « La Semois entre Vresse et Membre »
  2. « Coucher de soleil forestier »
  3. « Membre »
  4. « Chemin forestier »
  5. « Bellefontaine »
  6. « L’homme à la lanterne »
  7. « Bellefontaine la nuit »
  8. « Bohan »
  9. « Jeune femme à l’ombrelle »
  10. « Pavots et marguerites »
  11. « Le violoniste et la pianiste »
  12. « La leçon de piano »
  13. « Le pont Saint-Lambert »
  14. « Autoportrait »
  15. « Marine, Bretagne »
  16. « Marine au coucher du soleil »
  17. « La Semois »
  18. « La Semois sombre »
  19. « Les moissonneurs »
  20. « Les gerbes »
  21. « Les genêts »
  22. « Digitales »
  23. « Iris et boules de neige »